Quito

Dinsdag 13 mei 2014

De laatste Villa Ticca dag was schitterend in alle opzichten. De lucht strakblauw en voor het eerst de Teleferiqo helder. Hopelijk lukt het morgenochtend om naar boven te gaan. De weersvoorspelling is goed. Ik heb dit keer binnen een minuut de bus. Bij aankomst om 07.30 blijkt er niet gekookt kan worden want er is geen gas. De kinderen krijgen een drankje van tomaat met melk en twee crackers met jam ertussen. Er zijn niet genoeg crackers dus is bied aan ze te gaan kopen. Pas bij de vierde winkel hebben ze het juiste merk. Snel even de straat op en af werkt echt niet, ik ben onmiddellijk buiten adem. Als ik terugkom rijdt er net een auto met gasflessen de straat in maar hij stopt niet ondanks ons gezwaai en geschreeuw. Maria gaat met Marlene boodschappen doen voor de komende drie weken. Ze worden met een afgeladen pick-up naar Villa Ticca gebracht. We helpen allemaal sjouwen. Een tros bananen op de stam is behoorlijk zwaar. Intussen neemt Tessa de klas van Marlene waar en zij laat de kinderen eerst zingen en daarna een prikwerkje maken. Ik help haar. Tessa heeft de klas behoorlijk onder controle en ze werken hard. Heel rustig corrigeert ze waar nodig en prijst heel veel. Jenny is met haar groep naar de controle bij de dokter. Ik ga met Marlene op huisbezoek. Het is vlakbij. We bezoeken het huis waar Kevin en Daniela wonen( grotere escolares, zie foto). Zij worden door tante en oom opgevoed( broer en zus). De oom heeft polio gehad en behoorlijk vergroeide ledematen. Toen Kevin 1 jaar en Daniela 3 jaar was overleed hun moeder. Vader is al lang uit beeld. De huisvesting is uiterst eenvoudig en onvergelijkbaar met Nederland. Vervolgens naar een ander gezin. Marlene was heel verbaasd ze woonden daar niet meer en maar even bij de buren vragen. Daar zat oma met een baby in een krantenpakhuis. Of dat nu hun nieuwe onderkomen is wordt niet duidelijk. Deze familie heeft het lang zonder de heer des huizes gedaan en een van de kinderen is al lang bij Villa Ticca en nu escolare (+12). Sinds pa terug is is er dus een baby bij en helaas wordt het oudste kind behoorlijk mishandeld en dat is heel goed merkbaar in de schoolprestaties en het gedrag. Lauren verzucht dat het dus af en toe echt beter is dat Pa uit beeld is.
Terug bij VT worden de drie groepen kleintjes naar de patio gemanoeuvreerd en krijg ik een korte toespraak en zingen ze een liedje voor me. Van iedere groep krijg in een bedankje en werkje met hun namen erop. Van degenen die dat aan mij geven krijg ik een dikke knuffel en langs deze weg wil de leiding ook iedereen bedanken die gedoneerd heeft ter ere van mijn verjaardag. Ik bedank ook iedereen nogmaals voor jullie gulle giften en morgen komen er nog 4 koffers met spullen! In de bus terug naar Mariscal weer behoorlijk wat om over na te denken. Met een dubbel gevoel ga ik naar Spaanse les. Voordat ik naar de les ga nog even met Dick en Joni face-timen. Dick is er klaar voor. Ik wens hem goede reis. Morgen een laatste verslag uit Quito maar ik houd jullie ook de rest van de reis van onze ervaringen op de hoogte, een verslag maak ik toch. We hebben echter niet overal wifi dus het wordt misschien wat onregelmatiger. Op naar het volgende avontuur.
Nog lekker met Marijke in "Le Petite Mariscal" gegeten en koffer vertrekklaar gemaakt. Morgenmiddag om 14.35 uur komt de rest van mijn gezelschap aan. Ik ga morgenvroeg met de Teleferiqo naar boven en om 10. 00 zal het helder zijn. Dan met Lauren naar het vliegveld. Jorge brengt ons en Puck wil ook mee. Prima.