Quito

Woensdag 7 mei 2014

Om 7 uur samen met Esther naar de bus. Zij gaat een maand vrijwilligerswerk doen bij Villa Ticca. Wederom druppelen de kinderen binnen vanaf 07.45. Gelukkig begin ik een paar namen te onthouden en bij sommigen is de naam op het schort geborduurd. Jesus, Mateo, Leo, Samantha, Sebastián, Anderson, Amy, Gisel, Mattias, Israël, Jael, Luis enz.
Voor, tijdens en na het ontbijt help ik in de keuken. Ruth is vooral erg blij met de hulp bij het afwassen; er moet in rap tempo voor 45 kinderen ontbijt geserveerd worden en een beker met drinken. Tot nu toe iedere dag iets anders. Vandaag een soort rösti rondjes van yucca, aardappel en kaas. Lekker. Vervolgens hebben de juffen het enorm druk met administratie?? Marilene vraagt of of ik puzzels ( rompecabezas)wil uitdelen en in die tijd bereid zij een plakwerkje voor. Zij moet alles nog knippen enz. Dat gaat bij ons volgens mij anders. Er zijn een paar kinderen die heel actief de puzzels maken en uitwisselen maar er zijn er ook een paar die er erg veel moeite mee hebben. Er is een jongen Sebastián die veel aandacht vraagt en heel slecht kan puzzelen. Hij gooit regelmatig stukken weg en ik ga samen met hem op mijn gemak in een hoek zitten en na een poosje heb ik zijn aandacht en begint hij het leuk te vinden. Als we de stukken in het lokaal bij elkaar zoeken is hij niet te beroerd om hier en daar wat tikken uit te delen. Ik weet geen achtergrond maar met dit jongetje is wel iets aan de hand. Vervolgens wordt ik door de zeer sjofels geklede Anderson geclaimd een lief joch die volgens mij al een paar dagen geen washand gezien heeft die ook samen wil puzzelen. Natuurlijk probeer ik mijn aandacht te verdelen. Dan is het alweer tijd voor de lunch en moet ik alweer weg. Ik let goed op dat ik weer niet de verkeerde bus neem. Na 5 bussen is de mijne er nog niet. Als nummer 6 het niet is neem ik een taxi. Het wordt een taxi. De chauffeur wil weten waar ik vandaan kom en wat ik hier doe. Praatje over voetbal en hij verheugt zich op 17 mei de oefenwedstrijd Nederland-Ecuador in Amsterdam. Voorts gaat het natuurlijk over het weer. Ik vertel hem dat het me verbaast dat je op een dag drie soorten klimaat meemaakt. Hij hanteert de stelling: " Het weer in Quito is net zo als vrouwen, je weet nooit waar je aan toe bent". Bij de Spaanse les een weddenschap met Martin afgesloten vanaf morgen regent het niet meer in Quito. Daarna vertelt hij in het blokje cultuur dat alle Ecuadorianen liegen!!! Ik ben benieuwd. Aan het eind van de les kwartetten we met de andere groepen en de twee andere leraren. Helaas winnen Monique en ik niet als Hollandse equipe.
Dan snel naar huis verkleden en naar de salsa les van de Ecole Idioma. Ik vind het leuk maar ik heb het niet echt in de heupen. De les is iedere week voor de studenten gratis van 18.00 tot 19.00. Weer geen tijd voor huiswerk. Morgen excursie tijdens Spaanse les. Met een paar jongelui een hapje gegeten bij de Thai en de meisjes spoedden zich daarna naar de discotheek vanwege lady's night en dus voor hen vrij drinken tot 23.00 uur. Daarna mogen de mannen pas binnen. Ik laat dat heel graag aan mij voorbij gaan. Helaas op mijn kamer geen wifi en ik heb geen zin om in de keuken te blijven waar een paar ratelende Ecuadoriaanse vrouwen de laatste vrije kamer betrokken hebben.